Friday, August 13, 2004

[Persian] نتايج خورگشت


سلام دوستان
تجربه خورگشت روز يکشنبه واسه من خيلي با ارزش بود.واقعا اگر آقاي عليرضا بخشي وسارا خانم پا پيش نمي گذاشتن يه همچين اتفاقي مي افتاد؟ ويا اگر دوستان به صورت خودجوش کمک نمي کردن وهر کسي يه چيزي نمي آورد و يک گوشه کار رو نمي گرفت، خورگشتمون به اين خوبي بر گزار مي شد؟هر کدوم ازبچه ها به نوعي تو برگزاري اين برنامه همکاري داشتن. هم شرکت کننده بودن وهم مجري. واسه ما ايرانيا که تو انجام کار گروهي مشکل داريم يا حد اقل ضعف داريم توجه به اينجور تجربيات مغتنم هست. سعي کردم نقاط قوت وضعف ونتایج اين برنامه کوچک رو بنويسم خواهش مي کنم شما هم نظرتون رو اعلام کنيد.


۱. يک دست صدا نداره و هر چه تعداد دستها بيشتر بشه ، صداي دستمون بلند ترميشه فقط بايد هارمونيش حفظ بشه ، اينم گردن هر کدوم از دستاست که مواظب هارمونيش باشن.


۲. واسه هرکاري اگر هم همه خواهان انجامش با شن ، يک يا چند نفر بايد جرقه شروع کاررو بزنن وگر نه اتفاقي نمي افته.


۳. هر چه تعداد اونائي که جرقه مي زنن بيشتر باشه امکان سوختن اوليشون کمتره.
۴. هميشه يه آدم عادل وکاردان بايد باشه که تو تقسيم کار و بودجه به کسي اجهاف نشه ويا همه به يک اندازه منصف باشن


۵. ساعت ما ايرانيا (بجز نسترن خانم) يه ساعت عقب هست (خدا کنه که به اندازه همين يه ساعت از دنيا عقب باشيم)


۶. انسانها با عقايد متفاوت هم مي تونن با هم همکاري کنند واز حضور هم لذت ببرن


۷. آتش بيار معرکه بودن هميشه بد نيست


۸. واسه لذت بردن از زندگي بايد فقط نيمه پرليوان رو ديد ولي واسه تجربه آيندمون نبايد از نيمه خاليش غافل بود


۹. هميشه توپ رو به تور زدن امتياز نمي آره بلکه نوع بازي هم مهمه


منتظر نظرات شما هستم
بهرام