[Persian]

ما در دنيا به جستجوي کمال مطلوب و روياهايمان مي پردازيم و اغلب آنچه را به سادگي در دسترس ماست، دست نيافتني تلقي مي کنيم. وقتي متوجه خطا مي شويم، احساس مي کنيم که وقت خود را تلف کرده ايم. آب در کوزه داشته ايم و تشنه لبان گشته ايم. و خود را به خاطر خطايمان، به خاطر جستجوي بيهوده و مسائلي که درست کرده ايم متهم مي کنيم.
مرشد مي گويد:
"ممکن است گنج در خانه خودت مدفون باشد، اما فقط زماني آن را مي يابي که به جستجويش برخاسته باشي. اگر پطرس درد تکفير را نچشيده بود، به رياست کليسا برگزيده نمي شد. اگر پسر اسرافکار دست از کارهايش بر نمي داشت، مورد تشويق پدر قرار نمي گرفت.
"چيزهايي در زندگي هست که برچسبي روي خود دارد با اين مضمون:
"تو قدر مرا نخواهي دانست، مگر اين که مرا از دست بدهي و دوباره به دست بياوري." کوشش براي کوتاه کردن راه فايده اي ندارد."