Thursday, September 09, 2004

با کمی مثبت بینی همه سوالها جواب داره

با توجه به اينكه دوست عزيز مون آقاي پرينس علي كه الحق در نقادي پرينس بزرگي هستند سوالات ما رو به نقادي گرفتند تذكر چند نكته رو ضروري ديدم(بعضی از ایرادها رو وارد می دونم ولی نه واسه یه جمع
( دوستانه
******
یک.بنده فكر كردم سوالات رو در يك جمع خودموني كه مقصود همديگر رومي تونيم بفهميم مطرح مي كنم ونه در يك محكمه، كه اگر اينجوري بود خوب مي دونستم چي جوري سوال كنم .مثل این می مونه یکی از دوستش بپرسه "خوبی؟" در جواب بگه "به تو چه؟ مگه تو دکتری". نثر بكار رفته در سوالات شاهد اين مدعاست
*********
دو.سوال رو معمولا واسه جواب گرفتن می پرسن نه براي شنيدن ایرادهای فلسفي
*******
سه.هدف بنده اين بود كه نظر شخصي دوستان رو در مورد مسايل مطرح شده بدونم كه اتفاقاهمين تفاوت ديدگاهها وشرايط متفاوتي كه دوستان ممكن دراون بسر ببرند برام جالب بودوگر نه جواب خودم را خوب ميدونستم
********
چهار.فكر مي كنم دانشجويان زندگي اجتماعي اي فرا تر از كتاب و پيكنيك و درس ودانشگاه دارندوحق دارند در مورد اون به بحث وتبادل نظر بپردازند
********
پنج.اتفاقا نظر بنده در مورد دانشگاهها كاملا مخالف جواب مستتري است كه آقاي پرينس علي به روش كالبد شكافي فلسفی از دل سوال سوم در اوردند
***********
مي خواستم نوشته آقاي پرينس علي رو مورد نقد پرينس علي اي قرار بدم تا به صورت عملی نشون بدم که اگر بخواهيم اينجوری مطالب و نوشته های همديگه رو نقد کنیم دیگه کسی جرات نوشتن یا حرف زدن پیدا نمی کنه ،ولی از این غیر مهم صرف نظر کردم
**********
در خاتمه تاكيد مي كنم كه بهتر است از همديگر بياموزيم تا به يكديگرفقط انتقاد کنیم
***********
خوشخبر